Soms werd het wel een beetje veel, dan zat zijn hoofd aardig vol. Maar ja, hij was het zo gewoon om alles te volgen, dat hij er eigenlijk geen moment bij stilstond dat het ook anders kon. Je kon toch niet zonder televisie, radio, kranten, sociale media et cetera? Wie en wat zou hij zijn zónder al die kennis?
Toch begon hij zich steeds vermoeider te voelen. Ook mentaal kreeg zijn bijna obsessieve passie voor nieuws zijn weerslag. Al die indrukken die dagelijks op hem werden afgevuurd! En als het nu nog positief was, maar vrijwel al het nieuws was negatief, en hij kon er in de praktijk ook nog eens niets mee. Oorlogen, berovingen, neergehaalde vliegtuigen, aanslagen, vluchtelingenproblematiek, ga zo maar door. Natuurlijk, hij kon het allemaal duiden, wist hij hoe het allemaal zat, had hij zijn mening en oordeel klaar, maar om nu te zeggen dat het hem gelukkiger maakte?
Nee, hij begon zich eigenlijk steeds ongelukkiger te voelen.
Hoe kon dat toch? Vrijwel iedereen respecteerde hem, zijn vrouw en kinderen hielden van hem, hij had een goede baan, hoe kon hij dan toch ontevreden zijn? Hij vond zichzelf ondankbaar en raakte steeds dieper in de put. Wat was er toch aan de hand?
Dit zou een geval kunnen zijn van iemand die al het nieuws op de voet volgt en denkt dat dit zo ‘hoort’. Je moet toch wéten wat er in de wereld speelt, daarin heb je toch geen of amper een keuze? De TV de deur uit doen? Onmogelijk! Geen sociale media meer? Ja dág, ik moet toch alles delen met vrienden en weten wat zij doen! Geen kranten meer lezen? Dan steek je toch je kop in het zand!
Zijn deze bezwaren reëel? Nee, zeker niet. Het is waanzin om te denken dat je moet weten wat er zich allemaal afspeelt in de wereld, of dat nu dichtbij of ver weg is. Dat vraagt niemand van je. Natuurlijk kan het handig zijn om niet helemaal wereldvreemd door het leven te gaan, maar uiteindelijk kun je ook zónder heel gelukkig zijn. Sterker, het is vaak heel bevrijdend om je los te maken van de behoefte aan het volgen van al dit kleine en grote nieuws.
Al die negatieve berichten hebben invloed op jouw gemoedstoestand. Laat het los, je kunt er toch (vrijwel) niets aan doen en je hebt er ook geen invloed op. Verspilde energie dus. Ik zeg niet dat je helemaal niets meer moet kijken, lezen of luisteren, maar probeer balans te vinden.
Begint het volgen en posten van al die nieuwsberichten dus te knellen, overweeg dan om je televisie een tijdje uit te laten (of de deur uit te doen) of een periode geen kranten te lezen.
Laat ook de sociale media – die vaak niet veel meer zijn dan marketing van het ego van jezelf en je ‘vrienden’ – eens met rust.
Zie dan eens wat er met je gebeurt. Betrap je jezelf erop hoe vaak je dingen deed uit een gewoonte? Bemerk je ook hoeveel tijd je ineens over hebt zonder televisie? De hele avond heb je ruimte voor andere dingen, zoals wandelen, lezen, koken, muziek luisteren, mediteren, écht praten, leuke cursussen en ga zo maar door. Dingen die je ook heel gelukkig maken, maar waarbij je veel meer het idee hebt dat je zélf de regie voor je eigen geluk weer in handen neemt, wat je leven ook weer écht een stukje lichter maakt!